Ik heb al een hele poos dit boek liggen. Het ligt daar vooral te liggen, om één keer in de zoveel tijd te worden afgestoft. Tot vandaag!

De titel van dit boek sprak mij enorm aan en een aantal dingen die erin besproken worden, daar kan ik me ook wel in vinden. Maar er is één heel groot issue: er wordt gepleit voor een vegetarisch dieet. Niet voor jou en mij (hoewel de auteur daar ook wel voorstander van is), maar voor onze katten!

Oei, daar kom ik dan met m’n “katten zijn obligate carnivoren”. Heel eerlijk? Ik wist niet zo goed wat ik ermee moest. Maar onlangs werd aan mij door enkele personen gevraagd wat ik vond van vegetarische voeding voor katten. Ook al vind ik het lastig, ik voel dat ik er wat mee moet.

Waarom ik het lastig vind? De intentie van vegetarisch voer is vaak mooi.

Het is niet zozeer dat ik dit onderwerp inhoudelijk heel lastig vind. Hoewel ik echt niet zal beweren dat ik alle kennis in huis heb. Maar het is vooral omdat er natuurlijk een bepaald idee achter zit. En je zou misschien kunnen denken dat er geen groter uiterste bestaat: iemand die voor vegetarisch of zelfs vegan kattenvoer pleit en ik die voorstander is van het zelf samenstellen van vers vlees maaltijden. Alleen als je er verder over nadenkt, valt dat best mee.

Allebei staan we ergens voor. En ook hebben we allebei een verlangen naar een soort puurheid. En ik zie ook dat er heel veel mis is met de vleesindustrie. Zowel de manier waarop er met dieren wordt omgegaan als alle “rommel” die er in die dieren komt (en uiteindelijk dus ook bij alle vleesetende mensen en dieren).

Pitcairn uit ook de zorgen over de achteruitgang van deze aarde als gevolg van de hoge vleesconsumptie en geeft daarbij ook een (naar mijn mening) sterke onderbouwing.

Laat me vooropstellen dat ik de liefde voor alle dieren en de aarde die duidelijk in Pitcairn’s verhaal naar voren komt, heel mooi vind. Maar ik zie wel een serieus probleem met vegan voeding voor katten.

Wat is het probleem met vegetarisch voor katten?

Als we kijken naar wat katten van nature eten, hoe hun spijsverteringskanaal eruit ziet en welke specifieke nutriënten zij nodig hebben, dan kun je echt maar tot één conclusie komen: katten zijn obligate carnivoren.

Al zou je technisch gezien een vega-voeding compleet kunnen krijgen, het is voor katten niet mogelijk om die voedingsstoffen optimaal te gebruiken. Bovendien is er echt heel veel kunst en vliegwerk nodig om zo’n vegetarische voeding compleet te krijgen voor een kat. En als je zo ontzettend veel moet gaan supplementeren, schiet je dan niet je doel voorbij? Iets wat we gemeen hebben is ons verlangen naar puurheid. Naar mijn idee passen kunstmatige supplementen daar niet bij. Een supplement is naar mijn idee iets dat je gebruikt om een probleem of tekortkoming op te lossen. Dus als je heel veel kunstmatig moet toevoegen, is dat naar mijn idee vooral een teken dat er een probleem is met de voeding.

Spijsvertering

Eén van de redenen dat ik een probleem zie met vegan kattenvoer is hoe hun spijsverteringskanaal eruit ziet en werkt.

Een kat is geen cavia

Cavia’s zijn (meestal) een stuk kleiner dan katten. Hun spijsverteringskanaal daarentegen, is echt een stuk langer dan die van een kat. Zelfs in vergelijking met een hond heeft een kat (in verhouding) een kort spijsverteringskanaal. En dan met name de dunne darm, die is bij katten echt heel kort als je dat vergelijkt met andere dieren.

Heel eenvoudig uitgelegd: Plantaardig materiaal is veel moeilijker te verteren dan vlees. Plantaardig materiaal heeft dus langer de tijd nodig. Bovendien gaat een groot deel van de opname van voedingsstoffen via de dunne darm, die bij katten dus nog eens extra kort is. Het spijsverteringskanaal van de kat heeft dus simpelweg de lengte niet om iets zinnigs met plantaardig materiaal te kunnen doen.

Daarnaast speelt ook amylase een rol. Amylase is een enzym dat zorgt voor de opsplitsing van koolhydraten. Bij katten is de activiteit van dit enzym zeer laag, waardoor koolhydraten dus niet voldoende kunnen worden opgesplitst waardoor ze er ook niet zoveel mee kunnen. Koolhydraten komen overigens (bijna) altijd uit plantaardig materiaal. Dus koolhydraten en plantaardig materiaal gaat feitelijk altijd hand in hand.

Kans op bepaalde lichamelijke problemen

Het spijsverteringskanaal begint helemaal vooraan, bij het gebit. Zodra er voeding het bekje inkomt (nouja, eigenlijk daarvoor al), worden de speekselklieren actief en maken speeksel aan. De exacte samenstelling van dit speeksel is afhankelijk van de voeding die er binnenkomt. De samenstelling van dit speeksel speelt een rol bij het ontstaan van tandsteen. In het algemeen is het zo dat het speeksel dat zich vormt met een voeding met meer koolhydraten, meer plantaardig materiaal, een groter risico geeft op bijvoorbeeld tandsteen.

Een ander probleem dat ik voorzie is blaasproblemen, met name risico op blaasontstekingen en blaasgruis (struviet). Struviet ontstaat namelijk wanneer de zuurgraad van de urine te hoog is, dus te alkalisch. In het algemeen is het zo dat dierlijk materiaal verzuurt en plantaardig materiaal de urine meer alkalisch maakt. Dit maakt dat een voeding met veel plantaardig materiaal de kans op deze vorm van blaasgruis vergroot. Bovendien is het risico op een blaasontsteking ook groter wanneer de zuurgraad te hoog is.

Voedingsstoffen

IJzer

Laten we beginnen met ijzer. IJzer is een mineraal dat zowel wij mensen als katten heel erg nodig hebben. Heb jij weleens ijzertekort gehad? Dan weet je ongetwijfeld hoe moe en futloos je je daarvan kunt voelen.

Wat heeft dat met vega of niet-vega te maken denk je misschien.

Nou, je hebt twee verschillende soorten ijzer. Heem ijzer en non-heem ijzer, heem ijzer komt uitsluitend voor in dierlijk materiaal en non-heem ijzer komt vanuit plantaardige producten. Non-heem ijzer, daar kunnen katten niks mee, zij kunnen alleen de vorm van ijzer die uit dierlijk materiaal komt gebruiken. Dus al geef je je kat nog zoveel spinazie (ijzerrijke groente), ze komen dan alsnog ijzer tekort.

Wanneer je geen vlees aan je kat geeft, moet dit dus sowieso gesupplementeerd worden. En kunstmatig dus, want wanneer je voor een natuurlijk middel als bloedpoeder gebruikt is het misschien niet meer zo vega… En is de voeding nog wel zo puur en eerlijk als je daar kunstmatig iets aan toe moet voegen?

Iets om over na te denken.

Taurine

Taurine ken je misschien ook wel. Velen kennen het vooral van de energiedrankjes. Wist je dat taurine voor katten een essentieel aminozuur is?

Katten hebben taurine nodig, zij kunnen dit namelijk niet zelf aanmaken. Dit aminozuur is onder andere van belang voor het zicht en functie van het hart.

Maar waarom hebben we het hier over taurine?

Taurine komt vrijwel alleen in dierlijke producten voor. Wanneer je je kat dus vegetarisch zou voeren, zal dit kunstmatig moeten worden toegevoegd. En dan krijgen we eigenlijk hetzelfde dilemma als we bij ijzer zien. Hoe puur en eerlijk is de voeding nog wanneer er kunstmatig iets toegevoegd wordt? En hoe goed kan het kattenlijf met deze kunstmatige middelen omgaan?

Conclusie

De bedoelingen zijn ongetwijfeld heel erg mooi en fantastisch. Maar een obligate carnivoor volledig vegetarisch voeren is, als je het mij vraagt, niet aan te raden.

Als je jouw kat absoluut een vegetarische voeding wilt geven, zijn wij geen match. Niks persoonlijks, maar een vegan kattenvoer ga ik om bovenstaande redenen simpelweg niet aanraden. Wat ik wel voor je kan betekenen is om bewust naar voeding te zoeken die past jouw wens om een diervriendelijke(re) en duurzamere mogelijkheid.