Velen die mij persoonlijk kennen zullen ongetwijfeld weten dat wij een hele poos terug een dove kat, Yuki, aan ons gezinnetje hebben toegevoegd. De website en facebookpagina van de stichting Kat en doof heeft ons enorm geholpen. Daarom leek het me tof om daar eens een stukje over te schrijven en op die manier ook even wat extra aandacht te vragen voor dove katten. Elsbeth van de stichting Kat en doof was bereid om een paar vragen te beantwoorden.
Kun je kort iets vertellen over wie je bent en over je ervaring met katten?
Ik ben Elsbeth, 53 jaar oud, woon alweer ruim 20 jaar op een prachtig eiland Goeree Overflakkee. Sinds mijn 15e heb ik katten, dus ik ben er mee opgegroeid en kan niet meer zonder! Sinds 9 jaar heb ik dove katten, meestal wit maar ook een raskat, een Heilige Birmaan (leeft helaas niet meer) of een cyperse kat. Doofheid komt voornamelijk voor bij katten met een witte vacht en in combinatie met blauwe ogen, maar het komt gelukkig niet vaak voor. Ook witte katten met groengele ogen kunnen doof zijn of gedeeltelijk doof, ze horen dan nog hoge tonen of lage tonen.
Kun je iets vertellen over jouw eigen katten?
Op dit moment wonen hier 10 katten waarvan er 7 doof zijn. Alle katten die hier komen krijgen een nieuwe naam die met een M begint. Want hier krijgen ze een nieuwe start, een nieuw begin, dus met een nieuwe naam. Letter M komt veel voor met namen en tot nu toe zijn er sinds 2015 circa 30 katten hier geweest, herplaatst, overleden of ze wonen hier nog. Ze komen vooral uit Nederland, maar ook uit België, Syrië, Griekenland en Portugal. Via bemiddeling zelfs uit Duitsland, Turkije en Oekraïne.
Momenteel wonen hier dove katten Milou, Myra, Muppy, Mees, Merel, Miyette en Mandy en niet dove katten heten Merah, Morris en Micca. De jongsten zijn Mandy, Mees & Merel van bijna 4 jaar (in mei/juni) en de oudste Merah is bijna 15 jaar (mei).
Wat was voor jou de reden om te beginnen met de stichting Kat en doof?
Ik was 10 jaar geleden begonnen met het zoeken naar een dove kat in de omgeving nadat een van mijn katte overleden was. Ik merkte in die tijd dat ik katten kan “lezen” en die kat had een flinke rugzakje heel bang en schuw. Ze kwam hier tot bloei en dat vond ik wel heel bijzonder. Ik wist toen al dat dove katten bestonden, maar omdat ik die 2 tal katten met een flinke rugzakje had, durfde ik pas na hun dood eentje te adopteren.
Omdat ik zelf doof ben, wil ik graag dove dieren een kans geven. In ons huis, een verbouwd woonboerderijtje, is er plek voor een aantal katten. Vandaar mijn keuze op katten viel en niet op honden. De stichting is in 2016 opgericht omdat er noodzaak is gebleken aan professionaliteit.
Wat hoop je te bereiken met de stichting?
Meer bekendheid geven voor dove katten, hoe je mee om kan gaan door middel van communiceren en ook helpen een goed thuis te vinden voor een dove kat die om verschillende redenen niet kan blijven. Via mijn website www.stichtingkatendoof.nl stellen mensen ook vragen via de mail en dan probeer ik ze te helpen. Op die manier probeer ik het dierenleed onder de dove katten wat te verminderen.
Wat zou iedereen moeten weten voordat ze een dove kat adopteren?
Verdiep eerst in wat doofheid bij dieren betekent en word lid van Facebookpagina Kat & Doof. Dat is een fijne groep waar leden elkaar kunnen helpen!
Op dit moment, sinds corona in 2020 en er dure tijden zijn aangebroken door hoge inflatie en oorlog in Oekraïne, ben ik gestopt met de opvang. Het is heel kostbaar om zoveel katten goed te verzorgen. Toen ik 10 jaar geleden begon leefde mijn man nog en konden we het van 2 inkomens betalen. Nu leef ik van mijn uitkering en heb ik lieve sponsors en verkoop ik regelmatig wat leuk spul via Facebook-groep verkoop veiling stichting kat en doof. Op die manier kan ik de site blijven betalen (deze is niet gratis i.v.m. hosting en onderhoud). Ik blijf wel bemiddelen, dus 2 partijen bij elkaar brengen en als dat gelukt is geeft dat mij een fijn gevoel en is mijn dag weer goed. Het is niet makkelijk, maar wel heel dankbaar “werk” en ik hoop dat nog lang te doen. Wie weet kan ik in de toekomst weer aan opvang beginnen, dit blijf ik toch mooi werk te vinden.

Plaats een reactie