Blaasgruis is een veelvoorkomend probleem bij katten. Het goede nieuws is dat blaasgruis in veel gevallen te voorkomen is. Dat is in ieder geval wanneer het gaat om struviet en in veel gevallen ook calciumoxalaat stenen. In deze serie van artikelen “Blaasgruis voorkomen” deel ik alle informatie met je die je nodig hebt zodat je (een terugkeer van) blaasgruis bij jouw kat kunt voorkomen!

In dit eerste deel gaan we het hebben over de urine. Het slogan van Davids Voerbak is: ‘Voedingsadvies voor katten die wat te zeggen hebben’. De urine van de kat zegt een heleboel. Ik denk dan aan: de geur, kleur en zuurgraad. Dit zijn in ieder geval drie aspecten die wij als “gewone” eigenaar kunnen waarnemen en testen.

Geur en kleur

De urine van katten kan soms behoorlijk stinken. Bij de ene kat is de geur wat sterker dan bij de ander. In het algemeen is het zo dat de urine niet overmatig zou moeten stinken. Zeker als je een verandering in de geur merkt is dat een teken dat er ergens iets niet helemaal lekker gaat. Het kan zijn door medicatie, verandering van voeding, maar het kan ook zijn dat er een blaasontsteking speelt.

Qua kleur zou de urine licht van kleur moeten zijn, doorzichtig en niet te gelig. Is de urine donker? Waarschijnlijk krijgt je kat dan te weinig vocht binnen. Voldoende vocht is essentieel wanneer het gaat om het voorkomen van blaasgruis. Het kan soms moeilijk zijn om de kleur goed waar te nemen, het is daarom goed om de urine eens op te vangen.

pH-waarde

Ook de pH waarde van de urine zegt een heleboel. Urine heeft normaliter een pH-waarde van tussen de 6,3 en 7,2. Echter om struviet te voorkomen heb je een pH-waarde tussen de 6,5 en 6,8 nodig en om en calciumoxalaat te voorkomen een pH-waarde tussen de 6,8 en 7,3. Dus wanneer jou kat nog niet bekend is met blaasgruis kun je kijken of de zuurgraad mooi binnen de 6,3 en 7,2 valt. Is jouw kat gevoelig voor struviet of calciumoxalaat, dan is het raadzaam om iets preciezer te kijken.

Hoe?

Er zijn verschillende manieren om urine op te vangen en ik zou je zeker aanraden om dit al te oefenen nog voordat je klachten merkt. Ten eerste omdat je dan zelf de urine goed kunt bekijken en de zuurgraad kunt meten, maar ook voor het geval je het een keer nodig gaat hebben voor de dierenarts. Ik zal drie manieren benoemen:

1. Urine opvangen door een bakje onder je kat te houden wanneer hij/zij plast. Bij katten die “staand” plassen wil dit nog wel lukken, bij katten die “zittend” plassen kan dat wat lastig zijn vanwege de beperkte ruimte die je hebt.
2. Een plastic zak o.i.d. in de kattenbak leggen. Je kunt de urine vanaf het plastic met een pipetje opzuigen.
3. Katkor. Ofwel speciale korrels die geen urine opzuigen. Deze kun je op diverse plekken online bestellen of via de dierenarts kopen. Je kunt dan, net als de methode met de plastic zak, de urine met een pipetje opzuigen.

Wanneer het je gelukt is om urine op te vangen kun je de zuurgraad meten. Bij de drogist kun je meestal van die teststripjes kopen. Deze zijn niet zo nauwkeurig als de testen van de dierenarts, maar het geeft je een goede indicatie. Lees in ieder geval de instructies van de teststripjes die je koopt. In de meeste gevallen zul je de teststrip in wat urine moeten dopen waarna het teststripje een kleur aangeeft die overeenkomt met een bepaalde zuurgraad.

Enkele foto’s ter verduidelijking:

En nu?

Afhankelijk van wat de urine ons zegt, is het zaak om actie te ondernemen. In het volgende artikel uit deze serie gaan we in op wanneer de urine donker van kleur is en hoe we onze katten beter kunnen hydrateren.